ΣΤΗΝ ΑΚΡΗ ΤΗΣ ΘΑΛΑΣΣΑΣ
Σ’ ΕΝΑ ΒΡΑΧΟ ΕΠΑΝΩ
ΜΙΑ ΚΟΡΗ ΜΕ ΠΡΑΣΙΝΑ ΜΑΤΙΑ
ΚΑΙ ΚΟΚΚΙΝΑ ΧΕΙΛΗ
ΜΑΓΕΥΕΙ ΤΑ ΚΥΜΑΤΑ
ΔΙΑΜΑΝΤΙΑ ΧΑΡΙΖΟΝΤΑΣ ΤΟΥΣ.

ΣΤΗΝ ΑΚΡΗ ΤΗΣ ΘΑΛΑΣΣΑΣ

Σ’ ΕΝΑ ΒΡΑΧΟ ΕΠΑΝΩ

ΜΙΑ ΚΟΡΗ ΜΕ ΜΑΚΡΙΑ ΜΑΥΡΑ ΜΑΛΛΙΑ
ΚΑΙ ΚΟΚΚΙΝΑ ΧΕΙΛΗ
ΓΗΤΕΥΕΙ ΤΟΝ ΑΝΕΜΟ
ΑΦΗΝΟΝΤΑΣ ΤΟΝ ΝΑ ΠΑΙΞΕΙ ΜΕ ΤΑ ΜΑΛΛΙΑ ΤΗΣ.

ΤΟ ΠΡΑΣΙΝΟ ΤΩΝ ΜΑΤΙΩΝ ΤΗΣ
ΦΘΟΝΟΥΝ ΟΙ ΣΕΙΡΗΝΕΣ

ΚΑΙ ΚΛΕΒΟΥΝ ΤΗ ΛΑΜΨΗ ΤΟΥΣ

ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΤΟΥ ΑΝΕΜΟΥ
ΖΗΛΕΥΟΥΝ ΤΑ ΚΥΜΑΤΑ
ΚΙ ΑΡΠΑΖΟΥΝ ΤΗ ΚΟΡΗ.

ΣΤΟ ΒΑΘΟΣ ΤΗΣ ΘΑΛΑΣΣΑΣ
Σ’ ΕΝΑ ΒΡΑΧΟ ΕΠΑΝΩ
ΜΙΑ ΚΟΡΗ ΘΑ ΚΑΘΕΤΑΙ ΑΙΩΝΙΑ

Η ΛΑΜΨΗ ΤΩΝ ΜΑΤΙΩΝ ΤΗΣ ΧΑΘΗΚΕ
ΤΑ ΜΑΚΡΙΑ ΜΑΥΡΑ ΜΑΛΛΙΑ ΤΗΣ
ΕΓΙΝΑΝ ΕΝΑ ΜΕ ΤΑ ΦΥΚΙΑ

ΟΜΩΣ ΤΑ ΚΟΚΚΙΝΑ ΧΕΙΛΗ ΤΗΣ
ΚΑΘΩΣ ΤΟ ΦΩΣ ΤΗΣ ΣΕΛΗΝΗΣ ΠΕΦΤΕΙ ΠΑΝΩ ΤΟΥΣ
ΝΤΡΟΠΙΑΖΟΥΝ ΤΑ ΚΟΡΑΛΛΙΑ
ΚΑΙ ΦΩΤΙΖΟΥΝ ΤΟ ΜΑΥΡΟ ΤΟΥ ΒΥΘΟΥ.

ΣΤΟ ΒΑΘΟΣ ΤΗΣ ΘΑΛΑΣΣΑΣ
Σ’ ΕΝΑ ΒΡΑΧΟ ΕΠΑΝΩ
ΔΥΟ ΧΕΙΛΗ ΠΟΥ ΦΙΛΗΣΑ
ΘΑ ΜΕ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΝ ΑΙΩΝΙΑ
ΠΕΡΙΦΡΟΝΩΝΤΑΣ ΤΟ ΚΟΚΚΙΝΟ ΤΗΣ ΔΥΣΗΣ.